"تروما ممکن است برای شما اتفاق بیفتد، اما هرگز نمی تواند شما را تعریف کند." - ملیندا لانگتین
خانه برای برخی پناهگاه امن است، اما برخی دیگر ممکن است خانه خود را به عنوان یک منطقه جنگی مملو از تروما، ترس و درد ببینند. این ماه آگاهی از خشونت خانگی زمانی است برای شناخت تأثیر و دامنه این موضوع، شناسایی علائم سوء استفاده و درک راه های حمایت از بازماندگان. سالانه 10 میلیون نفر توسط شریک زندگی خود در ایالات متحده مورد آزار جسمی قرار می گیرند. کووید-19 بسیاری از خانواده‌ها را مجبور به ورود به خانه کرد، که احتمالاً منجر به خطرات خشونت خانگی بیشتر در خانه می‌شود. داده ها نشان می دهد که شهرهای بزرگ کالیفرنیا شاهد افزایش خشونت خانگی گزارش شده در طول همه گیری بوده اند.
خشونت خانگی چیست؟
به گفته ائتلاف ملی علیه خشونت خانگی (NCADV)، خشونت خانگی عبارت است از «ارعاب عمدی، تجاوز فیزیکی، تجاوز جنسی، تجاوز جنسی، و/یا سایر رفتارهای توهین آمیز به عنوان بخشی از الگوی سیستماتیک قدرت و کنترل که توسط یک شریک صمیمی علیه دیگری.» (فکت شیت NCADV). خشونت خانگی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، مانند سوء استفاده فیزیکی، عاطفی و مالی. بر اساس گزارش NCADV، در حالی که زنان بیشتر در معرض ابتلا به DV هستند (1 از 3 زن)، از هر 4 مرد، 1 مرد در طول زندگی خود قربانی نوعی خشونت فیزیکی با شریک زندگی خود شده است.
در حالی که خشونت خانگی بر افراد در تمام جنسیت‌ها، گرایش‌های جنسی، نژادها، قومیت‌ها و زمینه‌های اجتماعی-اقتصادی تأثیر می‌گذارد، فرهنگ نیز می‌تواند بر نحوه تجربه خشونت خانگی و واکنش به آن تأثیر بگذارد. با توجه به مسائل ساختاری جوامع اقلیت شده، دسترسی به آموزش، مراقبت های بهداشتی و عدم حمایت جامعه، می تواند بر شیوه ای که خشونت خانگی در زندگی همه نشان می دهد تأثیر بگذارد. شعار امسال ماه آگاهی از خشونت خانگی "همه یک نفر را می شناسند" است. به این دلیل است که بسیاری از موارد سوء استفاده از شریک صمیمی از دوستان، خانواده و همکاران مخفی نگه داشته می‌شوند. صرف نظر از طبقه، نژاد یا سن، خشونت خانگی ممکن است توسط هر کسی تجربه شود، اما درک اینکه هویت ها می توانند بر تجربیات زندگی افراد تأثیر بگذارند نیز ضروری است. به همین دلیل مهم است که از کسی که با شما ارتباط دارد کمک بگیرید.
خشونت خانگی چگونه بر کودکان تأثیر می گذارد؟
مشاهده خشونت در خانه می تواند تأثیرات ماندگاری بر کودکان نیز داشته باشد. داده‌ها نشان می‌دهند که از هر 3 کودکی که شاهد خشونت شریک جنسی هستند، 1 نفر قربانی کودک آزاری نیز بوده است. کودکانی که می بینند والدین خود را مورد آزار قرار می دهند ممکن است افسرده و گوشه گیر شوند. کودکانی که در خانه تجربه یا شاهد خشونت هستند عبارتند از: «اضطراب عمومی، بی خوابی، پرخاشگری، مشکل در تمرکز، کابوس، سطوح بالای فعالیت و اضطراب جدایی». از آنجایی که کودکان شاهد یک خانه خصمانه هستند، بیشتر احتمال دارد که در روابط بزرگسالان خود سوء استفاده را شروع کنند و ادامه دهند.
برخی از نشانه های خشونت خانگی چیست؟
برخی از علائم هشدار دهنده یک سوء استفاده کننده طبق NCADV می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حسادت شدید و/یا بد خلقی
- تغییرات خلقی یا اعمال غیر قابل پیش بینی
- آزار کلامی و رفتار بسیار کنترل کننده
- باورهای منسوخ در مورد نقش زنان، مردان یا افراد در روابط
- مقصر دانستن قربانی برای هر اتفاق بدی
- تمام امور مالی را کنترل می کند و/یا به قربانی اجازه نمی دهد به محل کار یا مدرسه برود
- سوء استفاده از سایر اعضای خانواده، کودکان یا حیوانات خانگی
- قربانی را به معاشقه با دیگران یا داشتن رابطه نامشروع متهم می کند
"هرگز فراموش نکنید که دور شدن از چیزی ناسالم شجاعانه است حتی اگر در هنگام بیرون رفتن از در کمی تلو تلو بخورید." - ناشناس
چگونه می توانم متحد بازماندگان خشونت خانگی باشم؟
ائتلاف ملی علیه خشونت خانگی پیشنهاد می کند:
- برای بازمانده باشید: قضاوت نکنید.
- حامی آنها شوید.
- بگذارید بدانند این تقصیر آنها نیست و همه سزاوار یک رابطه سالم هستند.
- در ایجاد یک طرح ایمنی به بازماندگان کمک کنید.
- اگر رفتند، مکانشان را فاش نکنید.
یک طرح ایمنی شامل اقداماتی است که برای محافظت از کسانی که سعی در ترک یک وضعیت خشونت خانگی دارند، تشکیل شده است. این شامل اطلاعاتی در مورد کارهایی که باید قبل و در حین حمله انجام شود، نحوه ترک و نحوه ایمن بودن زمانی که قربانی به تنهایی انجام شود، می باشد. منابع آنلاین زیادی برای دسترسی به افراد در تهیه یک طرح ایمنی وجود دارد. لطفاً برای اطلاعات بیشتر به خط تلفن ملی خشونت خانگی به آدرس https://www.thehotline.org/ مراجعه کنید.
چگونه می توانم کمک بگیرم؟
ترک یک موقعیت خشونت خانگی می تواند به اندازه ماندن خطرناک باشد. در واقع، بسیاری از قربانیان سوء استفاده گزارش می دهند که به دلیل ترس از خشونت، از دست دادن حضانت فرزندان، عدم حمایت در جامعه محلی خود، اعتقادات مذهبی، نداشتن پول برای ترک یا اقامت، ناتوانی در ترک، از ترک می ترسیدند. رسیدن به دوستان و خانواده و دلایل دیگر. توجه به این نکته مهم است که هنگام برنامه ریزی برای ترک چندین عامل خطر وجود دارد. خطر قتل برای مردان و زنان در موقعیت های خشونت آمیز افزایش می یابد (کمپبل، 2019).
اکنون برای کمک ناشناس، با خط تلفن ملی خشونت خانگی به شماره 1-800-799-7233 (SAFE) یا 1-800-787-3224 (TTY) تماس بگیرید. همچنین می‌توانید «START» را به 88788 پیامک کنید. اگر می‌خواهید ارزیابی خطر را برای تعیین سطح خطری که ممکن است در آن قرار دارید تکمیل کنید، لطفاً از وب‌سایت ارزیابی خطر به آدرس https://www.dangerassessment.org/da.aspx دیدن کنید. . ما همچنین فهرستی از منابع محلی در دره های Antelope، San Fernando و Santa Clarita و San Bernardino و Los Angeles County را در اینجا ارائه کرده ایم. اگر فاقد مدرک هستید یا دارای وضعیت قانونی موقت و قربانی خشونت خانگی با کودکان هستید، به طور محرمانه برای وضعیت مهاجرت تحت قانون خشونت علیه زنان (VAWA) درخواست دهید. لطفاً برای اطلاعات بیشتر به https://dpss.lacounty.gov/en/jobs/gain/sss/domestic-violence/vawa.html مراجعه کنید.
"یک بار یکی از من پرسید که چگونه سرم را اینقدر بالا می گیرم بعد از تمام زندگیم. من گفتم به این دلیل است که هر چه باشد، من یک بازمانده هستم، نه یک قربانی.» - پاتریشیا باکلی
