ایجاد مشارکت‌های قوی به نفع کودکان و خانواده‌ها تمرکز انجمن سیاست سن برناردینو CCRC بود که رهبران محلی و ایالتی، ارائه‌دهندگان مراقبت از کودکان، دانش‌آموزان آموزش اولیه و اعضای جامعه درگیر را گرد هم آورد. شرکت کنندگان برای درک اینکه چگونه مشارکت های اجتماعی می تواند در مراقبت های اولیه و آموزش برای حمایت از رفاه کودکان خردسال و خانواده های آنها، بهتر مشارکت کند، با اعضای میزگرد همکاری کردند.
نظرات افتتاحیه توسط توماس دی. مورالس، رئیس دانشگاه ایالتی کالیفرنیا سن برناردینو، اهمیت کیفیت آموزش اولیه را لمس کرد. او مزایای برنامه هایی مانند مدرسه آزمایشگاه نوزادان نوپا دانشگاه را برجسته کرد که هم محیطی نمونه برای کودکان خردسال است و هم از دانشجویان دانشگاه با آموزش فنی حمایت می کند. Quality Start San Bernardino County، یک برنامه توسعه نیروی کار و بهبود کیفیت برای کسانی است که به کودکان صفر تا پنج خدمت می کنند، همچنین در سخنرانی او مورد توجه قرار گرفت.
اعضای پانل شامل جنیفر کارتر، مالک و مدیر اجرایی مرکز آموزشی Oaktree ، سارا نویل مورگان، معاون ناظر مدارس کالیفرنیا، مدیر آموزش و توسعه اولیه SBCSS، هدر اسمیت، مدیر اجرایی اول 5 سن برناردینو، کارن اسکات، و خدمات پیش دبستانی شهرستان سن برناردینو بودند. دستیار گروه آرلین مولینا.
الویز گومز ریس، رهبر اکثریت مجلس نیز برای حضار سخنرانی کرد و لایحه مجلس 596 را معرفی کرد، لایحه اصلاح نرخ که نرخ های ارائه دهندگان را افزایش می دهد. جیمز موزس، مدیر منطقه ای CCRC سن برناردینو، زن مجلس را به عنوان "یک مدافع باورنکردنی در شهرستان، حاضر در جامعه خود و آماده درک نیازها و ارائه خدمات" توصیف کرد.
اعضای پانل در مورد موضوعاتی از جمله استفاده از ابتکارات دولتی مانند مهدکودک انتقالی، Universal Pre-K و سلامت روان برای رسیدگی به آموزش اولیه و ایجاد سیستم های پاسخگویی تحت فشار قرار گرفتند. مورد توافق همه، نیاز به نوآوری، شمول، و همکاری به عنوان اجزای اساسی خدمت به کودکان و خانواده ها در شهرستان سن برناردینو است. اعضای پانل همچنین توافق کردند که تاریخچه ایجاد مشارکت و همکاری یکی از مواردی است که شهرستان را متمایز می کند و آن را "قدرت واقعی" نامیدند که طرز فکر "ما می توانیم این کار را انجام دهیم" را به نمایش می گذارد. کارتر ماهیت "خراش" شهرستان و تمایل آن برای دیدن یک نیاز و پاسخ مناسب را یکی از بزرگترین نقاط قوت آن می داند. او گفت: «ما این لحظه را داریم تا تبدیل به چیزی شویم که این کشور به آن حسادت می‌کند، می‌خواهد شود.
برای موفقیت‌آمیزترین پیامدهای دوران کودکی، اعضای میزگرد استدلال کردند، باید سیستم‌های حمایتی یکپارچه با کودکانی که در مرکز قرار دارند، احاطه شده توسط حمایت‌های خانواده، و تحت تأثیر اجتماع، که شامل سیاست‌های عمومی است، وجود داشته باشد. موارد زیر به عنوان عناصر اصلی مشارکت بیان شد:
- پلتفرم کردن والدین، گوش دادن به نیازهای آنها و پاسخگویی به روش های ملموس.
- اطلاع رسانی واضح گزینه ها به والدین.
- نوآوری - ایجاد سیستم های جدید که ارتباطات و قابلیت عمل را بهبود می بخشد.
- استفاده از مجموعه مهارت های جامعه برای رفع این نیازها.
یکی از حاضران بحث را هیجان انگیز و امیدوارکننده توصیف کرد. «شنیدم افرادی داریم که آماده اند آستین ها را بالا بزنند و با هم کار کنند. من اهمیت همکاری را شنیدم و از اینکه ببینم چند سال دیگر به کجا خواهیم رسید، هیجان‌زده هستم.»
دکتر لاواندا وسلی، مدیر روابط دولت CCRC، برنامه را با فراخوانی برای اقدام پایان داد. قبیله ماسایی در آفریقا یک احوالپرسی سنتی دارند که ترجمه آن به «حال بچه‌ها چطور است؟» است. وسلی توضیح داد و افزود: «سلامتی ما به رفاه بچه‌ها گره خورده است. به شرکای جامعه اجازه دهید تا کودکان را شکل دهند.»
